Wedstrijdverslag 8

06-11-2016

TIVOLI 1 - Casteren 1 4-0

BAS LEATOMU·DINSDAG 8 NOVEMBER 2016 ‘Supersunday: Pizza, Fakkels & Goolen’ Eindhoven - Zondag 6 november was de dag waar al weken naar toe geleefd werd. Het was zo’n dag waarop alles op z’n plek zou vallen. Het was tevens ook de dag waarop Tivoli 1,2,3 & het dameselftal speelde op de eigen heilige grond van sportpark de Heihoef. Verdedigen van het allermooiste oranje tricot, daar draaide het om die zondag in november. Het 3e had helaas verloren, maar het 2e en het dameselftal hadden 2 klinkende zeges op de mat getoverd. Aan de hand van Michael Ludmila Samy Ruben Vanham, die een klassieke hatrick scoorde, won het 2e met 10-2 van Bergeijk & de dames stuurde FC Uden met het schaamrood op de wangen weer terug naar huis. Het was aan het elitaire 1ste elftal van Tivoli om deze reeks kracht bij te zetten en de punten ook in eigen huis te houden. Hans Bonnema, trainer van weleer, was de week ervoor al op pad geweest om de tegenstanders te gaan bekijken. Wijze woorden sprak hij aan de hand van zijn bevindingen: “Laat het balletje gaan, want ze trappen je gewoon doormidden”. Na de warming-up gingen de spelers nog 1 keer naar binnen om daarna vol goede moed richting het veld te lopen. Bij het veld werden zij warm onthaalt door de harde kern van de club, onder leiding van Ricardo van Bekhoven,Stef Degoey & Rick DeGoey en bijgestaan door de gebroeders Niels & Tom De Haas, oranje fakkels & oranje bivakmutsen werden getoond aan de tegenstander. Het was een schitterend schouwspel, wat niet snel vergeten zal worden door de spelers, een heus kippenvel momentje. Zij waren er opgebrand om nu een goed resultaat neer te zetten en de 8e overwinning van het seizoen binnen te halen, iets wat makkelijker gezegd dan gedaan was. Casteren stond op de 11e plek en speelde ook zo. met 9 man hadden zij een muur opgeworpen rond de eigen 16, waar nauwelijks doorheen te voetballen was. Ook de grensrechter van de tegenpartij deed er alles aan om de Tivolianen van scoren te houden, hij vlagde alsof zijn leven er van af hing. De scheidsrechter ging hier vrolijk in mee en floot bij elk vlag-signaal. De frustratie was merkbaar bij de spelers en kwam ook het spel niet ten goede. Tivoli hanteerde veel te veel de lange bal en kwam niet echt aan voetballen toe. Toch wist Tivoli een gaatje te vinden in de defensie van de tegenstander en was het goed voorbereidend werk van Ralf Walravens die op zijn beurt de inlopende Joey Klaassen bediende, 1-0! Tivoli had 80% balbezit en Casteren zette nog steeds nauwelijks druk op de bal. Het was wachten op de 2-0 en die viel nog voor de thee-pauze. Een steekpass werd afgeslagen door de Casteren defensie en Bas Leatomu was er als de kippen bij om de bal op te pikken en een rush in te zetten richting vijandelijk doel. Aangekomen in het strafschopgebied, ontdeed hij zich van een aanstormende tegenstander en bediende hij de rossige spits Bas Santema, die gemakkelijk kon binnenschuiven. Na de onderbreking nog steeds het zelfde spelbeeld, Tivoli aan de bal en Casteren probeerde de schade te beperken. Het was dan ook lang wachten op de 3-0. Maar de bevrijdende treffer viel na een uur spelen, het was de uitblinkende Bas Leatomu, die de bal ontving van René Lathouwers en met een machtig schot van 20 meter de keeper wist te verschalken. Hierna speelde Tivoli de wedstrijd rustig uit, moest het nog wel uitkijken voor het beter trap en vliegwerk van de tegenstander (waar zij dan weer in uitblonken). Voor de statistieken verscheen ook Jordelino Joao Bosco op het scorebord. Na een bekeken schot van Jens Feskens, dat uit elkaar spatte op de kruising was het wederom Ralf Walravens die na een klutsbal de topscoorder op zijn wenken bediende en de supporters wederom iets om te juichen gaf. Niek Leatomu was een keer niet betrokken bij goals en stak zijn frustratie dan ook niet onder stoelen of banken, jammer. Positieve was dat Axel Walravens wederom de nul hield en kan leunen op mooie cijfers en cleansheets. Het was niet de meest aantrekkelijke wedstrijd uit de rijke clubhistorie, maar wel belangrijke 3 punten gepakt. De concurrentie liet opnieuw punten liggen en volgende week staat de belangrijke wedstrijd uit bij Dosko’32 op het programma. Deze overwinning werd gevierd alsof de periode-titel al gewonnen was. Onder aanvoering van Mike van Dijk werd de kantine omgetoverd tot een ware feestzaal, met optredens van de tivoliaanse Tarkan en een zelfs een stripact. De dart clinics van Bjorn Bertrams waren ook heel erg leerzaam. De lasershow die vertoond werd in de kantine, daar kunnen zelfs de betere festivals nog een puntje aan zuigen, werkelijk waar een schitterend schouwspel. Hopelijk is iedereen weer bijgekomen en bijgetankt, want nu moeten de ogen gericht zijn op Dosko’32 uit, misschien wel de lastigste tegenstander tot nu toe. Als Tivoli zondag weet te winnen ligt de weg naar de titel misschien wel voor het oprapen. Balbezit is heilig - De Voetballende Columnist.