TIVOLI 1 – DE KAMPIOENSDAG

In het vorige clubblad hebben we jullie beloofd om nog een uitgebreid verslag van het kampioenschap van ons 1e te publiceren. Onderstaand treffen jullie dat verslag van de hand van onze correspondent Marc van Hout aan. Natuurlijk plaatsen we daarbij ook een uitgebreide fotoreportage van die dag.

Tivoli 1 eindelijk weer Kampioen!

30 april 2017, voor altijd in de Tivoliaanse boeken! We schrijven donderdag 25 augustus 2016. Ons vaandelteam heeft de afgelopen vier dagen tegen PSV en Steensel twee nederlagen en als gevolg daarvan de uitschakeling moeten slikken voor de beker, als de correspondenten de kersverse nieuwe hoofdtrainer vragen naar zijn ambities voor het komend seizoen. Een citaat van Hans uit het destijds verschenen clubblad: “Eindigen in de top drie is de doelstelling, dit moet voor zover de mogelijkheden dat toelaten, bereikt worden met attractief voetbal.” En wanneer vond Hans dat zijn periode als trainer van Tivoli geslaagd zou zijn? “Ik ben tevreden als de Tivolianen positieve herinneringen over houden aan mijn periode als trainer van Tivoli.” Dan nu terug naar het heden. Zondag 30 april om 16.23 uur, Mijlstraat 127 te Lennisheuvel, sportpark LSV. Hans heeft ondertussen de zwarte kampioensshirts met gouden letters al verdeeld onder de wisselspelers en staat net zoals assistent Marcel en begeleider Cor breed lachend voor zijn dug-out. Op dat moment klinkt het verlossende signaal: voor het eerst in 37(!!) jaar mag de S.V. Tivoli zich weer eens kampioen noemen. Destijds stonden op de elftalfoto bekende namen als: Ben van der Sanden, Piet Joosten, Noud van de Vleuten, Lambert Dekkers, Wim Dielissen, Juul van Hout, Wim Saes, Hennie Bruinen, Theo van Rooij, Fred vander Horst, Tinie van Rooij, Peter van Heesewijk, Jack van Stiphout, Raymond van den Berg, Gijs Visser en Martin van Gijzel. Vandaag is na lange tijd een jonge ploeg in hun voetsporen getreden en mogen zij zich veruit de beste noemen van de 5e Klasse E. Hieronder een impressie van deze historische dag.

10.30 uur: start wedstrijdvoorbereiding met een gezamenlijk ontbijt in de kantine

De verschillende (social) media stonden de afgelopen week vol met voorbeschouwingen en interviews met de betrokkenen en vandaag was het dan eindelijk zo ver: MATCHDAY. De dag waar de oer-Tivolianen al jaren naar smachten, is eindelijk aangebroken. Om niets aan het toeval over te laten en om de neuzen nog één keer de juiste kant in te krijgen, verzamelde de selectie zich ruim voor aanvang van de wedstrijd in de kantine om samen te ontbijten. Nadat het krachtvoer verorberd was, was het tijd om iedereen nog even fijn voor aap te zetten. Met een fotocollage waar het Rijksmuseum jaloers op zal zijn, werden de hoofdrolspelers van dit jaar “bedankt” voor hun bewezen diensten. Ondertussen kwam de aftrap ook steeds dichterbij…

12.25 uur: vertrek van de spelers-/supportersbus richting Lennisheuvel

Aangezien de Tivolianen vandaag eindelijk weer eens een stapje hogerop zouden gaan zetten, moest er ook wat aan de professionaliteit gebeuren. Er was een bus geregeld om met z’n allen (selectie, begeleiding, dames 1, bestuur, cameraman Jim, de OTU (Orange Tivoli Ultras – de nieuwe Tivoli fanclub) en kilo’s aan sfeerspullen) naar dat hele kleine stipje op de landkaart af te reizen. Uitgezwaaid door huisfotograaf Willem vertrok de karavaan mooi op tijd om vervolgens een kleine veertig minuten later te arriveren op het sportpark. De mensen in Lennisheuvel en op het sportpark keken hun ogen uit, nooit eerder hebben zij zo’n oranje invasie hun dorp en club zien overnemen. Overigens was bij LSV alles perfect geregeld, waarvoor dank!

13.15-14.30 uur: pre-match drinking en de warming-up

Bij aankomst op het sportpark trokken de spelers en begeleiding zich terug in de kleedkamer voor hun wedstrijdvoorbereiding. De aanwezige supporters lieten zich ondertussen in het zonnetje de drankjes goed smaken en de sfeer zat er eigenlijk al vanaf de busreis goed in. Vanaf dat de oranje helden het gras betraden voor hun warming-up werd de oranje invasie alsmaar groter en hadden steeds meer mensen de weg vanuit Stratum naar LSV weten te vinden. Ondertussen kwamen Jim, Pascal en Willem handen en ogen tekort om alles op de gevoelige plaat vast te leggen. Ook het ED en AVE waren ondertussen gearriveerd, het kampioenschap zou zeker niet onopgemerkt blijven.

14.30-16.23 uur: dé Kampioenswedstrijd!

Onder luid applaus en met oppeppende muziek, toeters, fakkels en verschillende spandoeken betraden beide elftallen het veld. De Tivolianen gefocust op maar een ding: de titel, de Boxtelnaren met het doel om daar een stokje voor te steken. Op de elftalfoto van die dag stonden de elf namen die vandaag uitverkoren waren om het klusje te klaren: Remy Wooding, Bjorn Bertrams, Ralf Walravens, Evert Papadakis, René Lathouwers, Bart Bonnema, Jordelino Nzita, Appie Saddaty, Niek Leatomu, Joey van Hoof en Mike van Dijk. Zoals jullie in de verschillende verslagen hebben kunnen lezen, was het een echte kampioenswedstrijd, waarin de zenuwen het lange tijd leken te winnen van de kwaliteiten. Maar de oranje machine zou de oranje machine niet zijn, als zij niet aan het langste eind zouden trekken. En zo geschiedde, doelpunten van Bjorn, clubtopscorer Jordelino en Joey van Hoof bepaalden de eindstand op 0-3. Toen de scheidsrechter voor het laatst op zijn fluit blies, schoten de fakkels van de OTU langs de zijlijn weer aan en werd het veld door de selectie, begeleiding en supporters bestormd. Oranje geverfde haren en snorren waren uitgebreid vertegenwoordigd, net als de bordjes met foto’s van Bas en Niek zodat zij ook niet op de kampioensfoto zouden ontbreken. De schaal werd uitgereikt, voorzitter Dré bedankte het hele team en uiteraard werd de champagne ontkurkt. Nadat iedereen zich uiteindelijk weer omgekleed had, keerde de rust in het pittoreske Lennisheuvel weer enigszins terug.

17.30 uur: De heersers van de 5e klasse onderweg terug naar Stratum

Waar het op de heenweg nog vrij rustig in de bus was, vermoedelijk door de spanning, werd dit op de terugweg ruimschoots goed gemaakt. Bij een kampioenschap horen natuurlijk ook de nodige drankjes en daaraan was in de bus geen gebrek. De speakers gingen vol open en de A2 en de Eindhovense rondweg zullen geweten hebben dat Tivoli kampioen is geworden. Voordat de viering op De Heihoef echt kon beginnen, werd er in Stratum eerst een bodempje gelegd bij Ons Danny. Ook was er vandaag nog aandacht voor serieuze zaken. Een stop bij oer-Tivoliaan Frans Mink om hem na zoveel jaar eindelijk weer een schaal te kunnen tonen, was misschien wel een van de meest memorabele dingen van deze dag.

18.20 uur: Een heldenontvangst

De Heihoef was voor deze gelegenheid omgetoverd tot een grote oranje zee, waarvoor dank voor alle hulp! Ondertussen was de kantine ook alweer afgeladen vol in afwachting van de kampioenen. Onder begeleiding van DJ Frank van Weert werden zij dan ook uiteindelijk feestelijk ontvangen en kon het feest pas echt gaan beginnen. Dikke sigaren werden tevoorschijn getoverd en de drank vloeide in overvloed. Zelfs het ED was op de hoogte van de gigantische hoeveelheid vaten die voor dit kampioensfeest was ingeslagen. Omdat een team niet alleen uit spelers bestaat, maar ook daar omheen de nodige mensen nodig zijn om alles in goede banen te leiden, was voor het centrale duo Mike en Luuc reden om nog een aantal mensen in het zonnetje te zetten en te bedanken voor dit geweldige seizoen. Ook werd alvast afscheid genomen van Joey Klaassen, die hier zelf alleen nog niet van op de hoogte was, maar dat terzijde. Toen het feest al enige tijd los was gebarsten, had ook Danny Canters de weg naar onze kantine gevonden. Zijn grootste hits en andere (Hollandse) meezingers passeerden in rap tempo de revue en de kantine barstte ongeveer uit haar voegen. En langzaam, heel langzaam naderde het feest zijn einde… Het aantal in oranje gehulde toeschouwers, de fakkels en spandoeken, het aantal supporters, de hoeveelheid geschonken drank, de langste polonaise. Graag had ik het jullie allemaal willen vertellen, maar dat was vandaag niet het belangrijkste. Het allerbelangrijkste vandaag was dat de Tivolianen eindelijk weer eens iets te vieren hadden en met recht trots mogen zijn op hun club. Dat Hans nu als hoofdcoach van een vaandelteam 1 op 1 loopt wat betreft seizoenen en titels, schept natuurlijk de nodige verwachtingen voor volgend seizoen. Maar dit pakken ze hem, de selectie en iedereen die Tivoli (al jaren) een warm hart toedraagt nooit meer af. Selectie, begeleiders en alle Tivolianen; bedankt voor dit geweldige seizoen en het meer dan terechte feest! Een trotse webryder, Marc van Hout