Wedstrijdverslag 15

12-03-2017

Casteren 1 - Tivoli 1 0-5

BAS LEATOMU·WOENSDAG 15 MAART 2017 Casteren niet opgewassen tegen tivoliaans geweld. Casteren - De Thuisploeg kon in de beginfase nog aardig meekomen, maar na een half uur spelen draaide Tivoli de duimschroeven verder en verder aan. Hetgeen resulteerde in het breken van de Casterense muur en het in rap tempo oplopen van het score verschil. Nog voor rust stond Tivoli op een comfortabele 0-3 voorsprong met geen vuiltje aan de lucht, na rust liep het verschil op naar 0-5 voor de titelkandidaat.

De draad oppakken

Het is alweer een tijdje geleden dat mijn handen het toetsenbord beroerd hebben, de schreeuw om een verslag werd almaar harder. Tijdens de wedstrijd sprak de voorzitter, Luc Verbeek, van de OTU (Orange Tivoli Ultras) zich dan ook uit richting mij. Hij heeft de vlam weer aangewakkerd en het is voor mij duidelijk, dat een teruggetrokken kluizenaarsbestaan er niet in zit voor mij. Niet zolang Tivoli nog vol meedoet voor het kampioenschap. Net als ik, moest ook Tivoli de draad weer oppakken. Het was immers alweer weken geleden dat de Tivoliaanse bal-tovenaars de arena hadden betreden. Nog steeds konden er vraagtekens gezet worden bij de mysterieuze afgelasten wedstrijd tegen Waalre, de week ervoor. De reden hiervoor zal voor altijd in mist gehuld blijven. Sterker nog diegene die dit besluit er doorheen drukte bij de Waalrese voetbalclub, zal het geheim mee zijn graf in nemen. Het zou overigens volkomen terecht zijn, als de KNVB hier een onderzoek naar gaat instellen. Geluk trof Tivoli deze week het laag genoteerde Casteren en dat was voor de mannen van Hans Bonnema wel fijn, om er weer even in te kunnen komen. Wie de draad nog niet kon oppakken was rechtsback Niek Leatomu, die ondanks bezoekjes aan meerdere fysio, nog steeds niet fit verklaard was. Toch kwam hij zijn team op positieve wijze ondersteunen. Ook staat deze goedlachse knul altijd garant voor een lolletje met de meegereisde fans.

Doelpuntenfestijn

Het was een zonnige dag in maart en dat beviel de oranje voetbalmachine wel. Er zat voor een kapitaal aan spelers op de bank: Bart‘Ik ben van glas’Bonnema, Jens Feskens, Bas Leatomu, Tom De Haas & Axel Walravens. Wat een luxe voor de trainer om zulk groot geschut achter de hand te hebben. Dit kan natuurlijk ook helemaal geen kwaad als je klasbakken als, Remy Wooding & Joey van Hoof, op het veld hebt rondlopen. Afijn de eerste 30 minuten van de wedstrijd kabbelde rustig voort en Casteren hield alleen maar tegen. Het meest opwindendste waren misschien we de kleurrijke schoenen van Jordelino Joao Bosco, ze deden denken aan een moderne mozaïek ontwerp van Gaudí. Niet veel later zou er ook iets kunstzinnigs tevoorschijn komen uit deze kunstzinnige schoenen. Tivoli draaide de duimschroeven aan en toen was het snel afgelopen met het verzet uit Casteren. Bjorn Bertrams schoof de 0-1 binnen, na een prima assist van Ralf Walravens. De 0-2 viel niet veel later en dit keer was het de naam van Joey Klaassen die op het scorebord verscheen. Het was een typische Klaassen goal, totaal niet in de wedstrijd zitten en dan uit het niets iets prachtigs creëren. Een wonderschone volley uit de draai wist deze jongen te produceren en zo de voorsprong te verdubbelen. Nog voor de thee was het duel beslist, Jorda liep eenvoudig weg bij de verdediging en wist de uitkomende keeper te verschalken met een fabelachtige lob. Euforisch rende hij naar het meegereisde publiek en schreeuwde meerdere malen “Grote Gezeik”. Na de thee was het spelbeeld hetzelfde, Tivoli opzoek naar nog meer goolen en Casteren probeerde tegen te houden. De 0-4 liet lang op zich wachten, maar was daardoor niet minder mooi. René Lathouwers de ervaren centrale verdediger, volleerde prachtig raak uit een voorzet en gooide de wedstrijd in het slot. De 0-5 kwam van de voet van Tom de Haas, die met een Zlatan-achtige voetbeweging de keeper passeerde. Gevoelens van blijdschap, maakte snel plaats voor spijt. Blijkbaar had de beste jongen gewed op een overwinning van Tivoli van 0-4 en boorde hij zo 40€ door zijn eigen neus. Het gevolg was, dat hij de training van dinsdag moest laten schieten om te werken en de 40€ te verdienen die hij was misgelopen. De keeper, Evert Papadakis, had niks te doen gehad de gehele wedstrijd en hield de nul. Toch wist hij het voor elkaar te krijgen om blaren zo groot als appels, op zijn hakken te krijgen.

Man of the Match: Bjorn Bertrams

Bjorn Bertrams werd uitgeroepen tot MotM en mocht na afloop de knuffel in ontvangst nemen. De aanvaller die het openingsdoelpunt voor zijn rekening nam, was zichtbaar geëmotioneerd en ook vader Cor Bertrams moest zijn traanbuis in bedwang houden. Gezien het verloop van het seizoen van de jonge Tivoliaanse aanvaller, waren deze emoties volkomen begrijpbaar. Bjorn kent namelijk een afwisselend seizoen. Begon sterk in de basis bij Tivoli, kende een terugval en moest zich opnieuw bewijzen en terug knokken via het tweede elftal van Tivoli. Daar schoot de voetballer vanuit alle standen in de bullseye en klopte de laatste tijd weer nadrukkelijk op de deur bij 1. Reden genoeg voor mij om de jonge aanvaller te bezoeken en aan de tand te voelen. Ik sprak met hem over zijn doelpunten bij het 2e en het punt waar de knop omging om zich weer het 1e in te knokken. • Wie is Bjorn en wat doet hij in het dagelijkse leven? “Ik ben Bjorn, 20 jaar en voetbal sinds dit jaar bij voetbal vereniging Tivoli. Heb vorig jaar mijn bachelor gehaald aan de Fontys en studeerde Technische Dartkunde. In het dagelijks leven geef ik dart clinics voor jong en oud en analyseer ik wedstrijden van opkomende darters om zo hun spel te verbeteren. In de toekomst wil ik een eigen dartkliniek openen samen met oud darter Gijs Bonnema. mijn passies zijn: Voetbal, Darten en honden”. Naast voetballen kan deze jongen ook nog een aardig pijltje gooien, het was ook op een dart toernooi dat de knop omging. • Na die beslissende pijl ging de knop dus om, om het voetbalseizoen weer serieuzer aan te pakken? “haha zo klinkt het een stuk makkelijker dan het is gegaan. Het was natuurlijk een wat mindere periode in mijn voetbalcarrière, maar met het darten ging het natuurlijk geweldig. Ik stond te gooien op de Borkel en Schaft-open, de kwartfinale kwam in zicht en de spanning was echt om te snijden. Toen ik in de laatste leg opende met een 180’er, besefte ik dat ik mijn voetbalseizoen ook met 180 graden moest omdraaien en weer voor het 1e moest gaan knokken. Het heeft me zeker geen windeieren gelegd tot nu toe, hopelijk ziet Hans ook hoe hard ik er voor knok. • Je bent lang ziek geweest en toen moest je bij 2 aansluiten, hoe was dat? “Tja dat was wel even slikken natuurlijk, maar niet meer dan normaal. Ik had er zin in en dat was ook te merken op het veld, ik schoot echt letterlijk vanuit alle hoeken en standen raak. Net als bij het darten ga ik op het veld ook altijd voor die Bullseye. Gelukkig bleef dit niet onopgemerkt en maak ik de laatste weken weer deel uit van het 1e en hopelijk blijft dit ook nog zo. Balbezit is heilig - De Voetballende Columnist.