Wedstrijdverslag 9

20-11-2016

DOSKO’32 1 - TIVOLI 1 1-4

BAS LEATOMU·DINSDAG 22 NOVEMBER 2016 ‘Amateurvoetbal-onderdeurtje wint weer’ Duizel - Ook de 9e wedstrijd van het seizoen wist Voetbal Sv Tivoli in winst om te zetten. Parijs is nog ver, maar er is wel een flinke stap richting de periode gezet. Afgelopen zondag stond de kraker in de 5e klasse E op het programma: Dosko’32 - Tivoli. De eerste 20 minuten waren de week ervoor reeds gespeeld, maar door een kuitblessure bij de scheidsrechter helaas niet afgemaakt. Vol goede moed keerde de mannen terug op het sportpark in duizel, na een duizelingwekkende autorit. Moeder natuur had het op een akkoordje gegooid met de mannen van Dosko, en probeerde de karavaan vanuit Tivoli van de weg te blazen met windkracht 40. Gelukkig voor de echte voetballiefhebbers kwam de karavaan heelhuids aan op het nederige sportpark gelegen in duizel. Het alom gelauwerde 4-3-3 systeem van Tivoli De mannen waren nerveus, gespannen & zelfs zenuwachtig na de warming-up. Dit zou de eerste echte test van de competitie worden en het was te merken aan alles in de kleedkamer: Mike van Dijk, de captain van het gezelschap, probeerde zijn mannen te inspireren en iedereen op scherp te zetten. Luuc Bonnema deed zijn haren nog een keer goed en was ook helemaal klaar voor de strijd. Niek Leatomu zat strak voor zich uit te staren, wellicht te fantaseren over de goolen die hij zou gaan maken, maar het zou bij fantaseren blijven deze zondag. Ook deze wedstrijd voelde zij de warmte van de 12e man die vanuit tivoli waren afgereisd om hen aan te moedigen, de fakkels waren helaas achterwege gebleven. Maar de passie die zij leverde zou er niet minder om zijn. De wedstrijd begon met een scheidsrechter bal en Tivoli zou de bal mogen ontvangen. Tivoli begon wederom erg slecht aan de wedstrijd, in balbezit werd er te slordig omgesprongen met de bal en te vaak voor een lange bal gekozen. Bij balverlies werd er te laconiek verdedigd en werd er te veel ruimte weg geven. Het vertoonde spel, leek verdacht veel op die van de weken ervoor. Veel lange ballen, weinig combinatie voetbal. Het was dan ook totaal niet verrassend dat Dosko’32 op voorsprong kwam. Na een slecht verdedigde ingooi, kwam de voorzet bij de boomlange spits, Mike van Dijk sprong wel maar het deed hem niks, die de bal verlengde waarna Pietertje de linksbuiten verwoestend binnen volleerde. Even was er spraken van lichte paniek bij de Tivolianen, maar al snel zetten zij dit om de welbekende honger naar goolen. Het was de Italiaanse vleugelflitser Jens Feskens, die na pirlo achtige crosspass van Bas Santema, zijn directe tegenstander uitspeelde en het leer in de korte hoek schoof. 1-1 was ook meteen de ruststand. De thee in de kleedkamer moest nog zelf gezet worden, alles werd er aan gedaan om de spelers uit hun concentratie te halen. Juist hierdoor was tivoli meer gebrand op de overwinning dan normaal. Na de thee verscheen Tivoli als herboren aan de aftrap. De wedstrijd werd bepaald op het middenveld waar krachtmens en alleskunner Ralf Walravens elke centimeter dicht liep, elk duel won en elke Dosko’32 aanval om zeep hielp. Hij werd bijgestaand door Joey van Hoof die nadrukkelijk aanwezig was in de 2e helft en overal op het veld te vinden was. Spelers omspelen, de spitsen voorzien van splijtende passjes en altijd de drang hebben om vooruit te voetballen, zijn slechts enkele kernwoorden die deze middenvelder omschrijven. Zo was de 1-2 volledig op zijn conto te schrijven. Van hoof passeerde 2-3 man op het middenveld en stuurde daarna met een bekeken pass Jordelino Joao Bosco weg, die met een ijskoud lobje de keeper verschalkte en zo de 1-2 aantekende. 2 minuten later werd het alleen maar erger voor de thuisploeg. Na een vrije trap van Tivoli, liet de keeper de bal los en was R. Walravens er als de kippen bij om de bal in het lege doel te werken en zo de 1-3 op zijn naam te schrijven. Na deze goal was het verzet van Dosko’32 gebroken en was het zaak voor Tivoli om de wedstrijd uit te spelen. De frustratie liep hoog op bij de spelers van Dosko’32 en als professionele free-runners werden nog enkele doodschoppen ontweken. Gelukkig kon iedereen de dag erna gewoon naar werk en school afreizen. Het leed werd zelfs nog groter want, in de 85e minuut versierde Joey Klaassen nog een penalty, die door de club-topscoorder verzilverd werd en zo verscheen ook de 1-4 nog op het scorebord. De Duizelnaren dropen af en de Tivolianen vierde een feestje in de kleedkamer met de meegereisde supporters. Er mag al geroken worden aan de periodetitel en volgens een mede-columnist mogen de slingers ook al uit. Parijs is nog wel steeds erg ver weg. Tivoli heeft een gat geslagen van 6 punten en de vraag is wie hen gaat afstoppen in de race om de titel? Komende zondag zal er gewonnen moeten worden van het als laatste geplaatste LSV. Dus kom allen weer naar sportpark de Heihoef om de spelers naar de overwinning te schreeuwen. Balbezit is heilig - De Voetballende Columnist.