TIVOLI VE1
© Copyright s.v.Tivoli
Wedstrijdverslag 3
01-10-2016
Brabantia VE1 - TIVOLI VE1 3-5
Na de afstraffing vorige week in Eersel stond er vandaag wederom een traditioneel lastige wedstrijd op het programma: Brabantia uit. De
psychologische oorlogsvoering van hun kant begon al voor de wedstrijd, gezien het feit dat alle Tivolianen in het scheidsrechterslokaal moesten
omkleden.
Op het veld bleek al snel waarom: Brabantia had slechts tien man, dus ze moesten iets proberen om ergens hun voordeel uit te halen. Met vaste
captain Frank als stand-in coach langs de lijn was er van het numerieke overwicht op het veld weinig te merken. De wedstrijd ging gelijk op en zoals
altijd tegen Brabantia ontspon zich een fysieke strijd. Kater of geen kater, Perry stond vandaag gewoon op het veld en was niet te beroerd de score
met een droge knal te openen: 0-1. Kort daarna besloot Perry om de marge en zijn seizoenstotaal maar gelijk te verdubbelen: 0-2. Brabantia vond
hierna na een vlugge aanval over onze linkerkant de aansluiting: 1-2. Een doelpuntenfestijn zoals tegen Geldrop leek vandaag opnieuw in de maak.
Frans leverde eerst zelf een doelpunt af en stelde vervolgens Ferry na een lange bal in staat te scoren, hoewel die laatste de bal maar half raakte
hobbelde deze toch voorbij de keeper het doel in: 1-4. De wedstrijd leek zo al vroegtijdig beslist, zeker gezien het feit dat Brabantia in de tweede
helft conditioneel tekort zou moeten komen. Vlak voor rust wisten zij opnieuw tegen te scoren (2-4) en was er na rust dus nog van alles mogelijk.
De tweede helft kende niet zo’n doelpuntrijk verloop dan de eerste, maar de spanning was wel om te snijden. Helemaal toen Brabantia al vrij vlug
volledig terug in de wedstrijd kon komen. Een afgeslagen corner kwam bij een aanvaller van Brabantia voor de voeten, hij twijfelde geen moment en
haalde doeltreffend uit: 3-4. Hing er een sensatie in de lucht? Brabantia voelde in ieder geval dat zij de Tivolianen, ook met een man minder, aan het
wankelen kon brengen. Dus vanaf dat moment gooiden zij alles op de aanval. Dat betekende uiteraard ook dat er vaak “vergeten” werd te
verdedigen. Talrijke Stratumse counters werden vaak door toedoen van Tivolianen zelf vakkundig om zeep geholpen. Dus de wedstrijd bleef lang
spannend, mede doordat Brabantia steeds nadrukkelijker richting de gelijkmaker werkte. Enkele minuten voor tijd werd uiteindelijk dan toch de
wedstrijd beslist. Nicky was het eindstation van opnieuw een counter en tekende voor zijn derde van het seizoen. Daarmee kwam de wedstrijd ook
ten einde.
Een zwaarbevochten overwinning tegen een stug en fysiek Brabantia. Een wedstrijd die doorgaans altijd lastig is, maar voor het eerst sinds twee
nederlagen weer eens werd gewonnen. De wedstrijd van volgende week bij Waalre is andere koek, een dag na het jubileumfeest en een tegenstander
die uit is op ultieme revanche…
De webryder,
Marc van Hout